گاهی شور و هیجان ورود به دنیای متاورس چنان جذاب است که فراموش می‌کنیم راه بازگشت کجاست و چگونه می‌توان میان دنیای دیجیتال و جهان واقعی تعادل برقرار کرد. اما آینده‌نگری و موفقیت، در گرو همین تعادل و خودمدیریتی است. این مهمترین مسئله در استفاده از هر ابزاری است.اما بدلیل ایجاد جذابیت بالا در متاورس این مسئله مهم است.
فرهنگ حضور در متاورس
ورود به متاورس به معنای پذیرش فرهنگ جدیدی از تعامل، احترام و مسئولیت‌پذیری است. آواتار ما هم نماینده شخصیت ماست و هم پل ارتباطی با دیگران؛ پس باید بیاموزیم که هویت دیجیتال خود را آگاهانه بسازیم و به دیگران نیز احترام بگذاریم و الا حذف خواهیم شد.
تعادل میان دنیای واقعی و مجازی
زیبایی متاورس در امکانات بی‌پایان آن است، اما اگر مراقب نباشیم، ممکن است در مراسم‌ها، درس خواندن، روابط خانوادگی یا حتی خواب خود دچار آشفتگی شویم. این اگر مراقب نباشیم به سادگی نیست.باید مدیریت و کنترل شود.
اولین گام، تعیین «ساعت‌های ورود» و «ساعت‌های استراحت» است؛کاربر موفق می‌داند چه زمانی به متاورس سر بزند و چه زمانی به ورزش، مطالعه یا خانواده بپردازد. نقش خانواده یا معلم، راهنمایی در ترسیم مرزها و آموزش اهمیت این «زمان‌بندی» است.
مدیریت زمان و تمرکز بر اهداف
ابزارهای مدیریت زمان مانند تایمر ساده موبایل یا اپلیکیشن‌هایی مانند Forest و RescueTime می‌توانند شما را در تعیین بازه‌های مناسب و کنترل استفاده یاری کنند. پیشنهاد می‌شود «جدول تعادل شخصی» بسازید: ساعات کار، بازی، معاشرت، عبادت و حتی تفریح بیرون… همه بر حسب نیاز و اولویت تنظیم شوند.
خودآگاهی و گفت‌وگو با خود
گاهی لازم است از خود بپرسیم: آیا حضور من در متاورس به رشد واقعی‌ام کمک می‌کند یا صرفاً برای فرار از واقعیت است؟
شناخت انگیزه‌ها و قدرت «نه گفتن» به وسوسه سرگرمی بی‌پایان، بخش مهمی از بلوغ دیجیتال است.
در نهایت، متاورس قرار است پلی باشد برای آفرینش و ارتباطات سازنده؛ نه قفسی بی‌در و پیکر. هر نوجوان آینده‌نگر، می‌تواند با ترکیب زمان‌بندی، خودآگاهی و آموزش فرهنگی، هم از فرصت‌های این دنیا بهره ببرد و هم ریشه‌های خود را در واقعیت زنده نگه دارد.
